Standardowy model uczęszczania na lekcje
Standardowa częstotliwość spotkań na lekcje gry na gitarze to jedna godzina lekcyjna tygodniowo. Ten model sprawdza się w 90% przypadków. Jest to norma, którą można jednak dostosować indywidualnie do potrzeb ucznia.
Należy wziąć pod uwagę kilka czynników:
- Możliwość praktykowania muzyki.
- Ilość posiadanego czasu na samodzielne ćwiczenia.
- Zdolność do poprawnego wykonywania ćwiczeń.
- Zdolność do automotywacji.
- Bagaż doświadczeń.
Możliwość praktykowania muzyki
Praktyka czyni mistrza. Jest to powiedzenie znane każdemu i świetnie sprawdza się w przypadku gry na gitarze. Praktyką możemy nazwać wspólne granie z innymi muzykami (jak podczas prób lub jam session) oraz występy przed publicznością (zarówno profesjonalne koncerty jak i amatorskie pokazy dla rodziny i przyjaciół). Dlatego ważnym elementem lekcji gry na gitarze jest wspólna gra z nauczycielem, lub prezentowanie utworów solowych przed nauczycielem. Teoretycznie im częściej tym lepiej. Jeśli jednak masz możliwość grania z kimś z rodziny lub znajomych, zmniejszy się potrzeba praktykowania podczas zajęć lekcyjnych. Warto też swój solowy repertuar prezentować przy każdej nadarzającej się okazji. Spostrzeżenia i krytyczne uwagi słuchaczy po występie są często równie trafne, a czasem bliższe „życiu” niż krytyka nauczyciela.
Jeśli chcesz możesz zobaczyć ofertę prywatnych lekcji gry na gitarze na stronie https://nauka.tetmajer.pl
Ilość posiadanego czasu na samodzielne ćwiczenia
Szybkość przyswajania materiału zależy głównie od czasu poświęconego na ćwiczenia. Zadaję uczniom taką partię materiału, którą potencjalnie będą w stanie przyswoić do czasu kolejnych zajęć. Jeśli ktoś bardzo dużo pracuje w domu, to nie zawsze wystarcza 45 minut na wyegzekwowanie, sprawdzenie i przegranie materiału, który przyswoił. W takich przypadkach często umawiam się z uczniami na podwójne lekcje. W ciągu 1,5 godz. można zagrać więcej utworów pozostawiając czas na konieczny komentarz.
Zdolność do poprawnego wykonywania ćwiczeń
W początkowej fazie nauki zdarza się, że uczeń nie jest w stanie samodzielnie i poprawnie wykonywać ćwiczeń. Zbyt wiele rzeczy go rozprasza i brakuje mu podzielności uwagi. Czujne oko nauczyciela jest bardzo pomocne, albo nawet konieczne. W takiej sytuacji zalecam spotkania z większą częstotliwością, do czasu wytworzenia prawidłowych nawyków, pozwalających na samodzielną pracę w domu.
Zdolność do automotywacji
Idealnie jest, jeśli uczeń motywuje się samodzielnie do codziennej nauki pamięciowej i ćwiczeń. Wtedy na lekcję można przyjść jedynie po to, żeby praktykować grę na gitarze, zaczerpnąć nowej wiedzy i skorygować ewentualne błędy. Zdarza się jednak, że uczniowie nie ćwiczą wystarczająco dużo w domu, bo brakuje im mobilizacji. Czasem decydują się wtedy na częstsze spotkania ze mną, co daje im gwarancje systematyczności w pracy i ćwiczeniach. Nie jest to rekomendowana przeze mnie forma nauki, jednak jest ona możliwa. Podnoszenie zdolności automotywacji bardzo mnie fascynuje i staram się rozwijać ją w moich uczniach.
Bagaż doświadczeń
W miarę rosnących doświadczeń maleje potrzeba uczęszczania na lekcje. Twoimi nauczycielami stają się w sposób naturalny muzycy, z którymi grywasz oraz nagrania i koncerty, które potrafisz świadomie przeanalizować. Kiedy zgłaszają się do mnie na lekcje muzycy profesjonalni, przeważnie nie potrzebują regularnych lekcji, a jedynie jednorazowej konsultacji, w celu rozwikłania jasno sprecyzowanego problemu.