Skala bluesowa - o co chodzi?
W wyniku zetknięcia kultury anglosaskiej i afrykańskiej w Ameryce Północnej na przełomie XIX i XX wieku, zaczęło powstawać wiele nowych, niesamowitych gatunków muzycznych. Blues, jazz, gospel, ragtime wykorzystywały melodykę nie spotykaną wcześniej w muzyce europejskiej. Charakterystyczne dźwięki, które nie występowały wcześniej w europejskich skalach muzycznych nazwano blue notes. To właśnie te dźwięki dodane do znanych Europejczykom wcześniej skal takich jak: gama dur naturalna, pentatonika molowa, pentatonika durowa tworzą skale bluesowe.
Blue notes
Gama durowa posiada siedem stopni, o czym pisałem w osobnym wpisie. Jeśli obniżymy III, V i VII stopień uzyskamy blue notes.
Blue notes w tonacji C
Najbardziej rozpowszechnioną wśród gitarzystów skalą bluesową jest heksatonika (skala zbudowana z sześciu różnych stopni) bluesowa w dwóch odmianach: molowej i durowej. To jednak molowa odmiana zawiera wszystkie trzy blue notes. Można ją usłyszeć w wielu improwizacjach Jimmi Hendrixa, czy Erica Claptona.
Skala bluesowa "molowa"
Nagraniem które doskonale prezentuje użycie skali bluesowej „molowej” (nagranie lekko powyżej tonacji F-dur) jest Sweet Home Chicago w oryginalnym wykonaniu Roberta Johnsona. Ten standard jest często jednym z pierwszych, który gram z uczniami na lekcjach gry na gitarze.
Skala bluesowa „molowa” w tonacji C
Skala bluesowa "durowa"
Przykładem melodii z użyciem skali bluesowej „durowej” w tonacj B-dur (H-dur) jest Don’t Worry Be Happy Bobby McFerrina
Skala bluesowa „durowa” w tonacji C
Skala bluesowa o dziesięciu różnych stopniach
Jeśli do gamy dur naturalnej dodamy wszystkie trzy blue notes uzyskamy aż 10 dźwięków.
Gitarzystą, który wspaniale potrafi korzystać ze wszystkich dźwięków gamy durowej ubarwiając je blue notes jest niewątpliwie B.B.King. Polecam uwadze poniższe wideo
Na zakończenie posłuchajcie solówki Erica Claptona do standardu Corrina, Corrina, w której wspaniale przeplata bluesowe heksatoniki: molową z durową.
